Little Boy
Hanbin Donghyuk x Junhoe
( Nc - 17 *3P )
ไม่เข้าใจ..
ไม่เข้าใจจริงๆนะเนี่ย..
มึงทำแบบนี้อ่ะ..
มึงทำ 'หน้าแบบนี้' คือ.. อ่อยกูอยู่ใช่มั้ย!?
อ่อยกูบ่อยมึงโดนแน่!
ผมชื่อ คิมฮันบิน วิศวะปี 3 หล่อมาก รวยชิบหาย เงินในบัญชีนี่ใช้ซักสามชั่วโคตรก็ไม่หมด
"เห้ย! ทำไรว่ะมึง" เสียงเอ่ยทักดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงเจ้าของตำแหน่งเดือนคณะวิศวะหรือ คิมดงฮยอก(อยู่ปี3)
"ไม่เสือกดิ"
"อ้าว ให้กูเสือกหน่อยดิมึงงงงง" ร่างสูงดีดดิ้นไปมาจนใครต่อใครก็อดหัวเราะซะไม่ได้ ..มึงคิดว่าตัวทำแบบนั้นแล้วน่ารักมากมั้ยครับ - -
"งานเสือกก็มาว่างั้น เอ้า.. เอาไป อยากเสือกนักอ่ะ" มือหนายื่นสมาร์ทโฟนเครื่องหรูให้กับอีกคน
"อู้วววว ใครว่ะมึง? ทำหน้าแม่งอย่างเอ็กซ์" ดวงตาเรียวเบิกกว้างพร้อมกับจ้องไปที่รูปที่ใบหน้าคมที่หลับตาพริ้มและเผยอปากขึ้นนิดๆ ..ชวนคิดลึกเป็นบ้าเลย
"ไอ้เด็กนี่ชื่อกูจุนฮเวอยู่มัธยมต้นปีที่ 3 โรงเรียน YGD ภาพนี้เป็นภาพที่มีคนแอบถ่ายตอนมันจะหลับอ่ะ" ตอบคำถามด้วยใบหน้านิ่งก่อนจะคว้าเอาโทรศัพท์คืนมาก่อนที่ไอ้เพื่อนตัวดีมันจะอ่านกินไอ้เด็กหน้านี่มากไปกว่านี้
"แล้วมึงจ้องอะไรน้องนักหนาว่ะ?" ..ถามตรงประเด็กกูเหลือเกิน
"กูประสบปัญหาใหญ่ว่ะ คือปกติเวลาที่กูต้องสอนการบ้านมันที่ห้องมันอ่ะมันก็จะชอบใส่เสื้อกล้ามตัวใหญ่ๆที่แม่งคว้านโคตรจะลึกเว้ยมึง แบบบางทีถ้ามันใส่เสื้อบางๆนะมันก็จะใส่กางเกงขาสั้นที่สั้นชิบหายอ่ะ แล้วคือขามันขาวไง เนียนด้วย กูก็เลยไม่ค่อยจะมีสติกับการสอนมันแล้วคืออยู่กับมันแล้วกูใจเต้นแปลกๆอ่ะ" หลังจากร่างยาวจบก็เอาแต่คิดถึงใบหน้าสวยๆกวนๆที่วันๆเอาแต่แต่งตัวอ่อยชาวบ้านไปทั่ว(โดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว)
"โอ้โห คิมฮันบิน! นี่มึงเป็นโชตะค่อนหรอ!?" ..ไอ้สัส ถามเหมือนมันน่าตกใจมากที่กูเป็นพวกโชตะค่อน
"เออ กูเป็น แล้วกูก็เชื่อว่าถ้ามึงเห็นเหมือนกูก็อดหวั่นไหวไม่ได้หรอกโว้ย" ร่างสูงโวยวายออกมานิดหน่อยก่อนจะก้มมองหน้าปัดนาฬิกา ..อีก 20นาทีก็ถึงเวลากลับบ้าน
"โห้ววว ถ้ามึงจะสปอยกูขนาดนี้ ให้กูไปด้วยหน่อยดิว่ะ อยากเห็น" เพื่อนหน้าหล่อเอ่ยขอร้องพร้อมกับเขย่าแขนของฮันบินไปมาจนเจ้าตัวเริ่มรำคาญ
"เออๆๆ ก็ได้ มึงไปเก็บเสื้อผ้ามึงเลยไป กูให้เวลา 20นาที ถ้ามึงยังไม่มามึงไม่ต้องไป" ทันทีที่พูดจบร่างสูงของเจ้าของใบหน้าหล่อก็ลุกพรวดก่อนจะวิ่งไปที่หอตรงข้ามมหาวิทยาลัย YGT (สาขาเดียวกับโรงเรียน YGD)
Ju-NeNe♡
: พี่มึง 15:03
15:03 ว่าไง :
Ju-NeNe♡
: วันนี้พี่มึงจะถึงบ้านกี่โมงอ่ะ? 15:03
15:04 ประมาณเกือบสี่โมง มีรัย? :
Ju-NeNe♡
: วันนี้นอนเป็นเพื่อนหน่อยดิ 15:04
ทำไมอ่ะ?
15:04 ป๊าม๊าไปต่างจังหวัดอ่อ? :
Ju-NeNe♡
: อืม นอนกับผมหน่อยดิ 15:05
เออ ไม่ปล่อยให้มึงอยู่บ้านคนเดียวหรอก
15:05 แต่เพื่อนกูจะมาด้วยนะเว้ย :
Ju-NeNe♡
: อ่าฮะ เด่วรอนะ จุ๊บๆ 15:05
15:05 จุ๊บๆไรของมึง กวนละ :
Ju-NeNe♡
: 5555+ มันคือการแสดงความรัก
แล้วเจอกัน 15:05
ร่างสูงของฮันบินนั่งจ้องโทรศัพท์พร้อมกับยิ้มไม่หุบ
"ฮันบิน! กูมาแล้วววว" ยังไม่ทันจะคิดอะไรร่างสูงของเพื่อนสนิทก็วิ่งกลับมาพร้อมกับกระเป๋าเป้ใบใหญ่ในมือ ..โอ้โห นี่มึงจะย้ายสำมะโนครัวรึไง =__=
"ไปเลยป่ะมึง?" ดงฮยอกเอ่ยถามพร้อมกับแววตาที่เป็นประกายวิบวับ ..นี่มึงก็คิดจะงาบ(ว่าที่)เมียกูรึ ไอ้ซั้ซ!!!
"เออ ไป.. ขึ้นรถเว้ย แล้วมึงขนมาขนาดนี้มึงจะอยู่กี่วันว่ะ?" ถามพร้อมกับช่วยเพื่อนตัวดียัดกระเป๋าเป้ใบเท่าบ้านลงท้ายรถ
"วันจันทร์ตอนเที่ยง"
"ไปตอนเรียนเลยว่างั้น" เอ่ยถามก่อนจะสตาร์ทรถสปอร์ตของตัวเอง ก่อนจะได้คำตอบกลับมาเพียงแค่ไหวไหล่และกระตุกยิ้มนิดๆ
15.57 นาที..
-At Home's Junhoe-
กริ๊ง~
"มาแล้วฮะ~" เสียงตะโกนดังมาจากหลังประตูก่อนที่ประตูบานใหญ่จะเปิดออก
เหี้ย!!
ทำไม.. ทำไมแต่งตัวแบบนี้!!? 0[]0!!!!!
"มึง นี่น้องที่มึงว่าอ่อ? ตัวจริงเอ็กซ์กว่าในรูปอีก" ดงฮยอกกระซิบถามเพื่อนก่อนจะแอบมองร่างเล็กของเด็กมัธยมที่ยืนตาแป๋วมองท่าทางแปลกๆของพี่ชายและเพื่อนสนิทของเค้า
"เออ เนี่ยแหละ" กระซิบตอบก่อนจะเอ่ยถามร่างเล็กที่ยืนยิ้มตาหยีให้พวกเค้าอยู่ที่หน้าประตูบ้านบานใหญ่
"จุนเน่ ทำไมมึงแต่งตัวงี้เนี่ย?" เอ่ยถามร่างเล็กที่ใส่แค่เสื้อเชิ้ตตัวโคร่ง กางเกงขาสั้น(มากกกกก) คาดผมหูแมวสีเทา และถุงเท้าสีเทา ที่ยังคงยืนส่งยิ้มแมวให้พี่ข้างบ้าน
"แต่งไว้อ่อยพี่ไง"
"เห้ย!!"x2 ทั้งฮันบินและดงฮยอกสบถออกมาพร้อมกันพร้อมกับเบิกตากว้าง
"ฮ่าๆๆๆ ตลกว่ะหน้าพวกพี่อ่ะ ผมแค่คอสเพลย์เป็นแมว" ร่างเล็กหัวเราะลั่นก่อนจะเอื้อมมือมาดึงให้คนทั้งสองบ้านพร้อมกับปิดประตูบ้าน
แกร็ก..
เมื่อเดินขึ้นมาจนถึงห้องนอนกว้างมือเรียวสวยก็ปิดประตูห้องลงก่อนจะหันมาหน้าพี่ทั้งสองคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเล็กสำหรับสอนการบ้าน
"จุนเน่นี่คิมดงฮยอกปี 3 วิศวะ เป็นเดือนอ่ะ ดงนี่กูจุนฮเว แต่เรียกจุนเน่ดีกว่า" ฮันบินแนะจุนฮเวและดงฮยอกก่อนที่ทั้งสองจะแนะนำตัวอีกครั้ง
"หวัดดีจุนเน่ เรียกพี่ว่าพี่ดงก็ได้นะ" ร่างสูงเอ่ยแนะนำตัวพร้อมรอยยิ้มที่คิดว่าหล่อที่สุดก่อนจะยื่นมือไปหาร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้าม
"หวัดดีฮะพี่ดง จุนเน่ฮะ" ร่างเล็กเอ่ยตอบก่อนจะยิ้มกว้างจนตาหยีก่อนจะจับมือหนาที่เอื้อมมาทักทายและเขย่าเบาๆ
"วันนี้มีการบ้านไรบ้างเน่" ฮันบินเอ่ยถามก่อนจะหยิบมันฝรั่งทอดกรอบในจานใบใหญ่มาเคี้ยวไปพรางๆ
"ไม่มีการบ้าน" ร่างเล็กหันไปยิ้มให้พี่ข้างบ้านพร้อมกับหยิบเอาแก้วใบใหญ่ที่บรรจุนมไว้ก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนเตียงขนาดคิงไซส์สีขาว
"อ้าว YGD ไม่ให้การบ้าน จริงดิจุนเน่?" ดงฮยอกถามพร้อมกับดวงตาเรียวรีที่เบิกกว้าง ..ไม่อยากจะเชื่อว่าโรงเรียนหน้าเลือดแบบนั้นจะไม่ให้การบ้านเด็ก =w=
"จริงฮะ สบายเลยยย ฮ่าๆๆ" ร่างเล็กวางแก้วนมไว้ที่โต๊ะขนาดเล็กใกล้หัวเตียงก่อนจะหันมาตอบและหัวเราะร่า มือเรียวกวักเรียกพี่ทั้งสองให้มาหาพร้อมกับตบเบาๆที่ว่างข้างๆ
"นี่ๆ พี่ดูดิ จุนเน่พึ่งได้หนังสยองขวัญมาด้วยแหละ" ร่างเล็กยิ้มตาหยีพร้อมกับชูซีดีหนังสยองขวัญให้พี่ชายทั้งสองคนดู
"ใครให้มา" ฮันบินปรายตามองซีดีที่อยู่ในมือเรียวพร้อมถามเสียงนิ่ง
"ชานอู~" ร่างเล็กตอบอย่างอารมณ์ดี แต่นั่นกลับทำให้ฮันบินหงุดหงิดสุดๆ ไม่ซิ ไม่ใช่แค่ฮันบิน ..ดงฮยอกเองก็ด้วย
"เหอะ!" ฮันบินส่งเสียงไม่พอใจออกมานิดหน่อยแต่จุนฮเวไม่รู้หรอก ร่างเล็กก้มลงใส่แผ่นเข้าไปในเครื่องก่อนที่หนังจะเริ่มฉายขึ้น
"อู้วๆ มาแล้วๆ พี่ดงหยิบแก้วนมให้จุนเน่หน่อยซิฮะ" ร่างเล็กเอ่ยบอกร่างสูงผมสีเทาโดยที่ตากลมยังคงจ้องอยู่ที่จอที่ฉายโฆษณาอยู่
"อ่ะนี่" ดงฮยอกยื่นให้พร้อมกับรอยยิ้มก่อนจะส่งมือไปยีผมสีดำนุ่มมือ ..อ่า เด็กนี่น่ารักเป็นบ้าเลย
"เลิกกินได้แล้วนมน่ะ เดี๋ยวก็สูงเกินกูพอดี สูงแค่ 164 เนี่ยแหละน่ารักแล้วววว" ฮันบินเอ่ยก่อนจะส่งมือเข้าไปบีบที่แก้มย้วยขาวอมชมพู
"งื้อ~ อย่าบีบมันเจ็บบบ" ร่างเล็กดิ้นหนีมือหนาก่อนจะใช้แขนด้านที่ไม่ได้ถือนมไปเกาะที่แขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของดงฮยอกก่อนจะอ้อนพี่คนใหม่
"พี่ดง~ ไอ้บ้าคิมฮันบินมันแกล้งจุนเน่ง่ะ" ร่างเล็กหันไปส่งตาปริบๆให้ดงฮยอกก่อนจะเบะปากนิดๆ
"โอ๋เอ๋ ฮันบินมันก็แบบนี้แหละนิสัยเสียเนอะ" ว่าจบดงฮยอกก็โอบเอวเล็กให้ขยับมาหาตัวเองก่อนจะกอดไว้หลวม
"อะไรๆ กูออกจะหล่อแถมนิสัยดีบ้านก็รวยนะเว้ยย" ร่างสูงเอ่ยและดึงร่างเล็กให้ขยับเข้ามาหาตัวเองแทน ก่อนที่ฮันบินกับดงฮยอกจะแช่งกันดึงร่างเล็กที่นั่งตรงกลางไปมา
"พอแล้วววว หนังเริ่มแล้ว" หลังจากที่โดนร่างสูงที่นั่งขนาบข้างทั้งสองดึงไปมา ร่างเล็กก่อนหยุดสังคราม(?)ก่อนจะหันกลับมาสนใจหนัง
01 : 13 : 49
หนังสยองขวัญไปเกือบครึ่งเรื่องโดยที่ร่างเล็กนั้นยืมแขนของฮันบินกับดงฮยอกอย่างละข้างมาซุกแทนหมอน นมในแก้วก็คงอยู่เท่าเดิมไม่ลดลงแต่อย่างใด
'แกหนีฉันไม่รอดหรอก หึหึหึ.. ฉั๊วะ!!'
"อร๊ายย!!" ร่างเล็กส่งเสียงกรี๊ดออกมาพร้อมกับซุกหน้าลงกับแขนของพี่ทั้งสองมากกว่าเดิมเมื่อหนังสยองขวัญฉายภาพมีดที่เชือดคอหญิงสาวจนขาดกระเด็น
"น่ากลัวมากมั้ย?" ฮันบินเอ่ยถามก่อนที่มือหนาของดงฮยอกจะลูบที่หัวทุยเบาๆอย่างเอ็นดู
"พี่บิน พี่ดง น่ากลัวมากง่ะ T^T" มือเรียวหยิบเอาแก้มนมมาดื่ม แต่ยังไม่ทันที่จะได้วางแก้วลงภาพในจอก็ฉายฉากน่าสะพรึงขึ้น
'กรี๊ดดดดดด~!!'
'นั่นแหละ.. ฉั๊วะ!! นั่นแหละ.. ฉั๊วะ!! กรีดร้องเข้าไป.. ฉั๊วะ!!'
"อ๊าก!!!!!" ร่างเล็กสะดุ้งสุดตัวเมื่อในจอฉายภาพหญิงสาวที่โดนตัดแขนขาที่ละข้าง พร้อมกับนมในแก้วที่กระเซ็นไปเปื้อนทั้งผม ทั้งหน้า จนไหลมาถึงเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของร่างเล็ก ..โอ้โห พี่จะไม่ทนแล้วครับน้อง!!!
"เห้ย!" ร่างเล็กลุกพรวดทันทีที่นมในแก้วกระเด็นเปื้อนตัวเองแต่ก็โดนมือหนาของฮันบินคว้าพร้อมกับดึงให้ลงที่เดิม
"อะไร ผมจะไปเปลี่ยนเสื้อ" ร่างบางบ่นงุ้งงิ้งๆด้วยใบหน้าง้ำงอ(น่ารัก)เหมือนโดนขัดใจ
"อ๊ะ! พี่ฮันบินทำอะไรเนี่ย!? พ.. พี่ดง" ร่างเล็กดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมกอดแกร่งของพี่ชายทั้งสอง ฮันบินจูบที่แก้มย้วยที่มีคราบนมที่เปื้อน ก่อนที่ดงฮยอกจะก้มลงเลียที่ต้นคอขาวที่มีนมเปื้อนอยู่เช่นกัน
หนาของดงฮยอกเลื้อยเข้าไปในใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวบางก่อนจะใช้นิ้วหัวแม่มือกดขยี้ที่ยอดอกสีชมพูจนแข็งสู้นิ้ว ฮันบินก็ไม่น้อยหน้าเริ่มลูบไล้ที่ต้นขาขาวด้านในก่อนจะสอดมือเข้าไปบีบก้นนุ่มเต็มไม้เต็มมือ
"อื้อ~ พ.. พวกพี่จะ.. ฮ้า~ จะทำอะไร?" อกบางของร่างเล็กกระเพื่อมขึ้นลงพร้อมกับการพูดที่ขาดช่วงและปนเสียงหอบหายใจ
"พี่ฮั.. อ๊าา!! ห๊ะ อ๊ะ! ม.. ไม่เอา อ๊า~" มือหนาของฮันบินเลื้อนไปกอบกุมแก่นกายขนาดพอดีมือก่อนจะรูดเบาๆแต่กลับเรียกเสียงครางได้เป็นอย่างดี
มือหนาของดงฮยอกดึงกางเกงขาสั้นตัวจิ๋วพร้อมกับกางเกงชั้นในสีดำรวดเดียว แก่นกายสีชมพูอ่อนที่เริ่มแข็งเพราะโดนปลุกเร้าอารมณ์จากมือฮันบินที่ยังคงรูดขึ้นลงหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆจนสะโพกกลมกลึงอยู่ไม่ติดเตียง
"ห๊ะ! อ๊ะ อ๊าา ม.. ไม่ไหว อื้อ! พ.. พอ งื้อ~ พี่ดง อ๊าาา!!!" ร่างเล็กครางเสียงหลงเมื่ออยู่ๆก็ถูกอุ้มขึ้นไปนั่งบนตักของฮันบินก่อนที่ดงฮยอกจะใช้มือทั้งสองข้างแยกขาขาวออกจากกันและก้มลงเลียที่ช่องทางสีชมพูที่ขมิบอยู่ ลิ้นร้อนแหย่เข้าไปในช่องเล็กโดยที่มือหนาของฮันบินยังคงรูดแกนกายขึ้นลงไม่หยุด จนร่างบางแทบจะทนไม่ไหว
"อ๊าาา!! ไม่.. ไหว อ๊ะๆ อ๊าง ฮ๊ะ! อ๊ะ" ริมฝีปากอิ่มสีแดงปล่อยเสียงครางไม่หยุด ดวงตาสวยหลับตาปี๋มือข้างหนึ่งก็เอื้อมไปขยำที่ผมสีเทาของดงฮยอกที่ยังคงเลียที่ช่องทางด้านหลัง อีกข้างก็จิกที่เสื้อของฮันบินจนแทบจะติดมากับมือ
"อ๊าาา~" ไม่นานนักน้ำรักสีขาวขุ่นก็ทะลักเปื้อนหน้าท้องแบนขาวและมือหนาของฮันบิน ก่อนที่ดงฮยอกจะหยุดโลมเลียที่ช่องทางและยืดตัวขึ้นนั่งตัวตรง
"ไอ้พี่บ้า! ทำแบบนี้กับผมทำไมเนี่.. อึก! อื้ม!!" ยังไม่ทันที่จะเอ่ยจบประโยคก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อถูกฮันบินกระชากให้หันมานั่งคร่อมตักโดยหันหลังให้ดงฮยอกและจูบลงบนปากอิ่มสีแดงสดก่อนจะผละออกจากร่างเล็ก
ร่างสูงของฮันบินปลดกระดุมและรูดซิปกางเกงลงพร้อมกับดึงทั้งกางเกงและชั้นในสีขาวรวดเดียว แท่งเนื้อสีเข้มแข็งชูชันอยู่ตรงหน้าของร่างเล็ก ก่อนที่มือหนาจะกระชากกระดุมเสื้อเชิ้ตของร่างบางออกพร้อมกับมือหนาขอบฮันบินที่กดหัวทุยให้อยู่ในระดับเดียวกับแกนกายขนาดใหญ่ และมือหนาของดงฮยอกก็จัดท่าให้ร่างเล็กโก่งสะโพกมาทางเค้า
"ป.. ปล่อยผมนะ" ร่างเล็กด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนจะเบือนใบหน้าสีแดงจัดหนีแกนกายสีเข้มตรงหน้า
"อมมันเข้าไป" ฮันบินเอ่ยก่อนจะก้มหน้ามองใบหน้าแดงจัดของร่างเล็ก
"ไม่.. ไม่เอาหร.. อ๊าา!! พ.. พี่ดง" ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆก็ถูกนิ้วสวยของดงฮยอกเสียบเข้ามาในช่องทางด้านหลังทีเดียวสี่นิ้ว
"อะไรครับ?" ดงฮยอกถามเสียงนุ่มแต่การกระทำกลับตรงข้ามเมื่อนื้วยาวทั้งสี่นั้นขยับเข้าออกทั้งเร็วและรุนแรง จนร่างเล็กครางไม่เป็นภาษา
"อ๊ะ! ฮึก! อ๊า ม.. ไม่เอา อ๊าง~ ฮ๊ะ.. อ๊ะๆๆๆ" ร่างเล็กกัดปากจัดแทบจะเป็นแผลพร้อมกับหลับตาแน่น
"อมเร็วจุนเน่ คิดซะว่าเป็นไอติมไงครับ" ฮันบินหว่านล้อมร่างเล็กที่ครางฮึกฮักปานจะขาดใจพร้อมกับยื่นแกนกายขนาดใหญ่ของตัวเองไปจ่ออยู่ที่ปากอิ่ม
ไม่ทันได้คิดอะไรร่างกายของร่างเล็กก็ขยับไปเองตามธรรมชาติ ปากอิ่มอ้ารับแกนกายขนาดใหญ่ของฮันบินเข้ามาในปากก่อนจะขยับปากขึ้นลงพร้อมกับลิ้นเล็กที่เล็ดเลียที่ส่วนหัว เพราะขนาดแกนกายที่ใหญ่จนคับปากยิ่งทำให้ฟันขอบคนตัวเล็กมีครูดด้วยบางครั้ง ..แต่แน่นอนว่านั้นมันทำให้เค้ารู้เสียวไม่หยอกเลย
"อ่าห์.. แบบนั้นแหละจุนเน่" ฮันบินเอ่ยด้วยเสียงกระเซ่าพร้อมกับลูบหัวร่างเล็กที่ผงกหัวอยู่ตรงหว่างขาของตัวเอง
"อื้ออ!!!!" ครางจากในลำคอเสียงดังเมื่อรู้สึกได้ถึงสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่ที่สอดเข้ามาจากทางด้านหลัง แต่ปากเล็กก็ยังคงทำหน้าที่ได้ดี
"อืม.. รัดโคตรแน่นเลยว่ะ" ดงฮยอกสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะค่อยๆขยับเอวจังหวะเนิบนาบ แต่กลับเรียกเสียงครางหวานได้เป็นอย่างดี
"อื้ม.. อื้อ! ฮ้า~ อ๊ะอ๊าา ม.. มัน อ่าห์" ร่างเล็กครางในลำคอก่อนจะทนไม่ไหวจำต้องคายแกนกายของฮันบินออกมา ดวงตาคมสวยเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์หันกลับไปมองดงฮยอกที่เริ่มกระแทกเอวเข้าออกแรงขึ้นจนร่างเล็กเริ่มหัวสั่นคลอน
"อ่าห์ งื้อ~ มัน.. อ๊า!! มันเสียว ฮ๊ะ อ๊ะๆๆ อ๊าาา อื้อ~" ปากอิ่มปล่อยเสียงครางออกมาก่อนจะโดนฮันบินรั้งใบหน้าให้เข้ามารับจูบ
"จุนเน่ ช่วยพี่หน่อยนะครับ" ฮันบินกระซิบข้างใบหูเล็กที่ขึ้นสีแดงก่อนจะจับมือเล็กสวยให้มาสัมผัสที่ท่อนเนื้อแข็งขืนของตัวเอง มือเรียวสวยของร่างเล็กจับที่แกนกายและขยับมือขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะก้มลงเลียที่ส่วนหัวของร่างสูง
"อื้ม.. อ่าห์ ดี.. ดีมากจุนเน่" มือหนาลูบหัวทุยก่อนจะเลื่อนมือมาลูบไล้ที่แก้มย้วยเบาๆ
"น.. แน่นเป็น.. อ่าห์ แน่นเป็นบ้าเลย" ร่างสูงของดงฮยอกเริ่มขยับเอวสอบเร็วขึ้นๆเรื่อยๆจนร่างเล็กครางไม่เป็นภาษาก่อนจะฟาดมือลงบนแก้มก้นขาวเด้งมืออย่างแรง
"อ๊าาาา!!! พ.. พี่ดง ใจ.. ร้าย ฮ๊ะ! อ๊ะ อ๊า อี๊ อ๊ะๆๆๆๆ งื้อ~" ร่างเล็กหันไปด่าร่างสูงก่อนที่จะได้รับแรงกระแทกที่ทั้งเร็วและขึ้น พร้อมกับมือหนาของดงฮยอกที่เอื้อมไปสัมผัสที่แกนกายของคนตัวเล็กและช่วยขยับขึ้นลงรับกับจังหวะของสะโพก มือเรียวสวยและริมฝีปากอิ่มก็ยังคงช่วยปรนเปรอให้ฮันบินไม่หยุด
"อึ๊! อื้อ! อ๊าาา~" ผละปากออกจากแกนกายของฮันบินก่อนจะครางออกมาสุดเสียงเมื่อถึงจุดสุดยอด แต่ดงฮยอกคงไม่เสร็จแรงกระแทกก็ยังคงเร็วและแรงเช่นเดิม ก่อนที่ดงฮยอกจะปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางด้านหลัง และฮันบินที่ปลดปล่อยออกมาเลอะใบหน้าน่ารัก
"อ่าห์~ ..สุดยอดเลยครับจุนเน่" ดงฮยอกเอ่ยชมก่อนจะถอนตัวออกจากช่องทางสีแดงพร้อมกับกดจมูกลงบนแก้มกลมนุ่มและผมนุ่มสีดำ ดงฮยอกยืนขึ้นเต็มความสูงและเก็บกวาดสภาพห้อง
"เก่งมากเลยครับ" ฮันบินพร้อมกับลูบหัวและก้มลงไปขบเม้มริมฝีปากอิ่มของร่างเล็ก ก่อนที่จะอุ้มร่างเล็กขึ้นมานั่งบนตัก
"อ่ะ! พี่ฮันบินจะทำไร? ปล่อยผมลงนะ!" ร่างเล็กงอแงพร้อมกับดิ้นไปมาบนตักแกร่งของฮันบิน
"ก็มีแต่ดงฮยอกอ่ะที่ได้เข้าไปข้างในจุนเน่น่ะ พี่ยังไม่ได้เลยนะ" ฮันบินเอ่ยด้วยท่าทางจริงจังก่อนจะรั้งให้สะโพกถูไถกับแกนกายที่เริ่มจะแข็งขึ้นอีกแล้ว
"ไอ้พี่บ้า!!" ร่างเล็กตะโกนกราวพร้อมกับใบหน้าที่แดงจนรามไปถึงใบหู
แต่ถึงเค้าจะเอ่ยห้ามยังไง
แล้วคิดหรอ ..ว่ากูจุนฮเวจะห้ามอะไรได้?
บอกเลย ว่าคืนนี้อีกไกล
และพรุ่งนี้ ..ไม่ต้องไปโรงเรียนแล้วหล่ะมั้ง ลุกยังไม่ขึ้นเลย
The End..♡
ฝากติดตามคลังฟิคจุนเน่เคะด้วยนะคะ
